روش‌های مختلفی برای کاهش شوری در خاک وجود دارد که وابسته به کشت هستند. در باغات پسته برای کاهش آسیب شوری به درختان می‌توان درخت را به مرکز جوی آب انتقال داد و حاشیه جوی مورب باشد برای اینکه نمک بتواند از روی داغاب حرکت کند و از اطراف ریشه دور شده و در داغاب متمرکز شود. سپس، هر چندسال یک بار می‌توان نمک را از سطح خاک داخل باغ جمع آوری کرد. این روش در دسترس‌ترین روش برای کنترل شوری است.
از روش‌های دیگری نیز برای کاهش شوری انجام می‌شود که یکی از این موارد ایجاد زهکش برای آبشویی نمک است. اما در صورتی که زهکش در باغ وجود ندارد یا بافت رسی است نباید اقدام به آبشویی نمک با حجم زیاد کرد زیرا زمانی که خاک زهکش ندارد نمک در آب حل می‌شود و به عمق خاک می‌رود و با حجم بسیار بیشتری به سطح خاک بر می‌گردد. از دیگر روش‌ها برای محدودیت نمک استفاده از مالچ‌های طبیعی برای جلوگیری از تبخیر است. نمک‌ها زمانی به سطح خاک می‌آیند که تبخیر زیاد باشد و باغات پسته عموما در مناطق با سطح تبخیر زیاد هستند. با استفاده از مالچ طبیعی (استفاده از کاه و کلش در سطح خاک، حصیر و غیره) با کاهش تبخیر، نمک‌ها می‌توانند در عمق بمانند و در ناحیه ریشه‌های سطحی تجمع پیدا نکرده و اختلال در جذب انتخابی ایجاد نشود.