ماهیت تنش شوری به شکل افزایشی است و به تدریج نمک در محیط رشد ریشه جمع می‌شود و به حدی از غلظت می‌رسد که برای گیاه زراعی آسیب پذیر می‌شود و امکان زراعت در زمین از بین می‌رود. بر اساس اعلام موسسه ملی تحقیقات شوری، از آنجایی که کشاورزی در ایران عمدتا فاریاب (کشاورزی تحت آبیاری) است، بیش از 50 درصد اراضی کشاورزی تحت آبیاری با مشکل شوری روبرو هستند. برای مدیریت آبیاری در شرایط شور باید دقت شود به هیچ وجه بیشتر از نیاز آبی، آبیاری در مزرعه انجام ندهید چون آبیاری بیشتر به این معنا است که نمک بیشتری به خاک وارد کنید.
پرسش و پاسخ
- تعریف شوری بر اساس معیار‌های علمی چیست؟
شوری زمانی اتفاق می‌افتد که هدایت الکتریکی عصاره اشباع خاک بیش از 4 دسی زیمنس بر متر باشد اما این آستانه نیز بر اساس روش تولید، مدیریت کشاورزی و نوع محصول متغیر است.
- آیا می‌توان انتظار داشت در مزرعه در شرایط شور، عملکردی مشابه با شرایط غیر شور داشته باشیم؟
بستگی به سطح شوری و نوع محصول دارد. تا زمانی که سطح شوری به آستانه‌ی کاهش محصول در گیاه نرسیده باشد، اثر منفی بر عملکرد ندارد. بر اساس تجربه‌ی کشاورزان و همچنین تحقیقات صورت گرفته مشخص شده است که اگر EC عصاره‌ی اشباع خاک بیش از 12 دسی زیمنس بر متر باشد، اکثر گیاهان زراعی عملکرد رضایت بخشی ندارند.
- به چه دلیل باید به فراهمی عناصر غذایی در شرایط شوری توجه ویژه‌ای داشت؟
عناصر غذایی عمدتا به شکل کاتیون و آنیون جذب می شوند. هنگامی که خاک شور است و EC عصاره‌ی اشباع خاک بالا است، بدین معنا است که کاتیون‌ها و آنیون‌های بوجود آورنده‌ی شوری ممکن است بر سر جذب با کاتیون‌ها و آنیون‌های غذایی رقابت کنند. لذا باید فراهمی عناصر غذایی مطلوب باشد.
- مدیریت تغذیه در شرایط شوری چگونه باید انجام شود؟
ابتدا خاک باید بطور کامل تجزیه‌ی شیمیایی شود و کمبودها و بیش بودهای عناصر غذایی تعیین شود و متناسب با آن به کوددهی اقدام شود.